EGO Nedir?
Freud gerçek dış dünyanın etkisi altında id(alt benlik)’in bir parçasının özel bir gelişme “gösterdiğini” dış uyaranları algılayan ve aşırı uyaranlara karşı ruhsal yapıyı koruyan bir dış tabakadan giderek özel bir yapı geliştirdiğini ve bu yapının id ile dış dünya arasında bir arabulucu görevi yüklendiğini ileri sürdü ve bu gelişen yapıya “ego” adını verdi. İyi uyumlu insanda ego kişiliğin icra kuvvetidir. Kişi bütün icraatını egosuyla karşılar. Egonun özelliklerini fonksiyonlarını söyleyecek olursak; dürtüsel ihtiyaçların algılanması, dış dünyadaki şartların ve duyumların algılanması, bütünleştirme ve birleştirme kabiliyeti ile dürtülerin birbirleriyle süperegonun (üst benlik) istekleriyle düzenlenmesi ve çevresel şartlara uyabilecek bir niteliğe uydurulabilmesidir. Uyumlu insanda ego kişiliğin icra kuvvetidir ve icra kabiliyeti ile iradeli davranışın fiiliyata geçirilmesidir.
Egonun temel fonksiyonu uyumdur. (adaptasyon) Egonun görevi organizmayı acıdan korumak, doyum sağlamaya çalışmaktır. Egoda hakim olan gerçeklik ilkesidir. Gerçeği değerlendirme kabiliyeti kişinin ruhsal dünyası içinde ve dışında olup bitenlerin ayırt edilebilmesidir. Neyin düşünce, neyin fiil (eylem) ve olay, neyin hayal, neyin gerçek olduğunu bilmesidir. Bu bir ego fonksiyonudur. Egonun bu fonksiyonu özel durumlarda bozulabilir. (akıl hastalıkları, ruhsal bozukluklar)
Mesela şizofrenide gerçekçilik duygusu yoktur ve bu sebeple ceza ehliyetli şizofreni hastası olmaz çünkü gerçek nedir bilmez. Gerçeği değerlendirebilme kabiliyetinin zayıflaması egonun zayıflamasını tetikler.
Egonun içten gelen uyaranlara dışta bulunan şartlar arasında bir denge kurmaya çalışması bir yandan organizmanın doğal gelişme kabiliyeti (hafıza, algı, zeka, uyaran eşiği gibi) bir yandan da engellenir ve çatışmalara karşı geliştirdiği savunma yolları ile gerçekleştirilir. Ego idi, yerine göre de süperegoyu idare eder. Ego kişilik varlığının mantıklı ismidir.
Yazan: Gözde ADIYAMAN
Kaynak: Freud S, Grup psikolojisi ve ego analizi
Bir yanıt bırakın