Hayvanlar Başka Bir Hayvan Türünün Neslini Tüketebilir mi?
İstilacı türlere yönelik bir örnek, bir kuş türünün yok olmasından sorumlu evcil kediler.
Yolcu güvercinler (Ectopistes migratorius) yüz milyonlarca kuştan oluşan kuş sürüleri ile uçan kuş türüydü. Sürü halinde saatlerce süren göç geçişleri ile meşhurdular. 19. Yüzyılda avlanmaya başladığımız Yolcu güvercinler 1914 yılında nesli tükendi. Bir türün bu kadar çabuk yok edilebileceği konusunda da çok iyi örnek oldular. Peki bir türün neslini tüketmekte tek miyiz?
Bir hayvan türünü yanlış yere koyulması o türü istilacı tür yapabilir. Bunlara Asya’dan ABD’ye getirilen Birmanya pitonları (Python bivittatus) çevresinde hareket eden hemen hemen her şeye yutması ile örnek gösterilebilir. Yaşam alanında bir anda beliren avcıya ayak uydurmayan avlar yok olabilirler. Avcıdan kaçmak ya da saklanmak gibi becerilerin gelişmesi zaman alabilir.
İstilacı türlere bir diğer örnekse evcil kediler (Felis catus). Bir çok kuş türünün neslinin tükenmesinden sorumlu evcil kediler, ABD ve Kanada’daki kuş ölümlerinin baş sorumlusudur. Evcil kedileri ve yılanları bu bölgelere taşıyan bizleriz ve sorumluluk aşında bize ait. Peki ya yırtıcılar doğal olarak yeni bir alana göç ettiklerinde neler oluyor? Araştırmalara göre doğal olarak türler göç ettiklerinde benzer bir habitat ile karşılaştıkları için belirgin bir etki olmadığı görüldü. Böyle bir değişim için çok daha büyük bir olayın gerçekleşmesi gerekli.
Yaklaşık 10 milyon ila 10 bin yıl önce yaşanmış Büyük Amerika Biyotik Değişim süreci tektonik hareketlerden dolayı bir araya gelerek oluşan kara köprüsü ile Kuzey ve Güney Amerika bir araya geldi. Bunu. Sonucunda Güney Amerika büyük kediler ve ayılar ile tanıştı. Bu göçler ve iklim değişiklikleri bir çok türün yok olmasına neden oldu.
Bu çalışmalar da bir türün yok olması için bir çok nedenin bir araya gelmesi gerektiğini gösteriyor. Fakat insan faktörü bir türün yok olması için yeterli oluyor.
Yazan: Selim ÖZTEMEL
Bir yanıt bırakın