İlk Kentler
MÖ 8.000’e gelindiği zaman, Filistin’deki Eriha birkaç 100 kişi yaşadığı yaklaşık yetmiş barınağın bulunduğu küçük bir kent halini almıştı. Evler yuvarlak şekilli ve kerpiçtendi.
Bu yeni inşaat malzemesi, ıslak kile saman karıştırdıktan sonra malzemeyi yuvarlak kenarlı bloklar şeklinde biçimlendirip güneşte kurutulmaya bırakılıyordu. Çoğu ev tek bir odadan oluşurken, bazalar nadiren tam üç odadan oluşuyordu. Yerleşim yerinin etrafı, sele karşı bir savunma olarak bir duvarla çevriliyordu; bu duvarın boyu yaklaşık 3,5 metreyi geçiyordu ve içerisinde içeri girmeyi sağlayan bir merdiveni bulunuyordu. Bu, törensel bir amacı olabilecek böylesi bir yapının ilk örnegidir.
Türkiye’nin güneyindeki Çatalhöyük’te, M.Ö. 7000’de kurulmuş ve birkaç 1.000 kişiyi barındırmış olabilecek çok daha büyük bir şehir bulunur. Buradaki tuğla evlerin zemin planı yuvarlak değil, dikdörtgendir. İçine, düz catılarında bulunan ve bir merdivene açılan kapaktan girilen bu evlerin arasında zemin seviyesinden geçen yollar yoktu. İç duvarlar pürüzsüzce sıvanır ve tavan girişinden fırın ve ocak dumanlar yükselirdi.
Yazan: Selim ÖZTEMEL
Kaynak: Yaşamın Gizemi
Bir yanıt bırakın