Kısmi Çocuk Bezi Atıklarından Yapılan Müstakil Ev
Bir yapı malzemesi olarak kullanılmış çocuk bezleri, depolama atıklarını azaltabilir ve barınma maliyetlerini düşürebilir.
Atık çocuk bezlerinden yapılan evle tanışın.
Araştırmacılar, betonuna ve harcına parçalanmış, tek kullanımlık çocuk bezlerinin karıştırıldığı bir ev tasarladı ve inşa etti. Ekibin 18 Mayıs’ta Scientific Reports’ta yayınladığı rapora göre, yaklaşık 36 metrekarelik tek katlı bir ev zeminlerine, sütunlarına ve duvarlarına yaklaşık 2 metreküp kullanılmış çocuk bezi sığdırdı.
Ekip, kompozit yapı malzemeleri olarak geri dönüştürülmüş çocuk bezlerinin kullanılmasının yalnızca depolama atıklarını azaltmakla kalmayıp aynı zamanda bu tür evleri daha uygun fiyatlı hale getirebileceğini söylüyor; bu düşük maliyetli konut talebinin arzı çok aştığı Endonezya gibi gelişmekte olan ülkelerde özel bir ihtiyaç.
Endonezya’nın kentsel nüfusu son otuz yılda yaklaşık yüzde 4 arttı ve daha fazla insan şehir merkezlerine taşınıyor. Japonya’daki Kitakyushu Üniversitesi’nden çevre mühendisi Siswanti Zuraida, Endonezyalıların üçte ikisinden fazlasının 2025 yılına kadar kentsel alanlarda yaşamasının beklendiğini söylüyor. Aslen Endonezyalı olan Zuraida, bu nüfus patlamasının hem konut talebi hem de atık yönetimi üzerinde ağır bir yük oluşturduğunu söylüyor. Kullanılmış tek kullanımlık çocuk bezleri çoğunlukla çöplüklerde birikiyor veya yakılıyor, bu da büyüyen bir atık sorununa katkıda bulunuyor.
Bu arada, bir ev inşa etmek için kullanılan malzemeler, özellikle de evin yapısal bütünlüğünü desteklemek için gerekli olanlar, genellikle evleri uygun fiyatlı hale getirmenin önündeki en büyük engeldir. Bu nedenle araştırmacılar daha önce maliyet tasarrufu da sağlayabilecek çok çeşitli geleneksel olmayan malzemeleri kullanma olasılığını incelediler. Bu malzemeler, pirinç tanelerinin kabukları veya toz haline getirilmiş kömürün yanmasından arta kalan ince kalıntı olan uçucu kül gibi aksi takdirde atık olarak birikecek olan pek çok şeyi içeriyordu. Tek kullanımlık çocuk bezleri olduğu gibi odun hamuru, pamuk, suni ipek ve plastik gibi potansiyel olarak yararlı birçok yapı malzemesi içerir.
Zuraida ve meslektaşları, harç ve betonda kullanılan kum, çakıl ve diğer geleneksel inşaat malzemelerinin, yapıların mukavemetini düşürmeden yıkanmış, kurutulmuş, sterilize edilmiş ve parçalanmış çocuk bezleriyle ne kadar değiştirilebileceğini değerlendirdi. Farklı oranlarda çocuk bezi malzemesini çimento, kum, çakıl ve suyla karıştırarak altı farklı beton ve harç örneği oluşturdular. Numuneleri bir makinede ezmek, araştırmacıların her birinin ne kadar ağırlık taşıyabileceğini test etmesine izin verdi.
Ekip daha sonra, kullanabileceklerini hesapladıkları maksimum bebek bezi atığını temel alarak küçük, tek katlı, iki yatak odalı, tek banyolu bir ev tasarlamaya ve ardından inşa etmeye devam etti. Ekip, geri dönüştürülmüş bebek bezlerinin, kolonlar ve kirişler gibi yük taşıyan yapısal bileşenlerde kullanılan geleneksel malzemelerin yüzde 27’ye kadarını, önemli bir güç kaybı olmadan değiştirebileceğini buldu. Ekip, daha fazla katlı binalar için bu oranın biraz daha az olduğunu hesapladı: Üç katlı bir evde, taşıyıcı yapılarında yüzde 10’a kadar tek kullanımlık çocuk bezi kullanılabilir. Duvar bölmeleri veya bahçe kaldırım blokları gibi yapısal olmayan bileşenlere gelince, kıyılmış çocuk bezleri kumun yüzde 40’ına kadar yerini alabilir.
Zuraida, daha uygun fiyatlı barınma ihtiyacına rağmen, çocuk bezlerinin veya diğer düşük etkili geleneksel olmayan malzemelerin benimsenmesinin önünde duran önemli aksaklıklar olduğunu söylüyor.
Bebek bezlerinin plastik bileşenlerinin, şu anda yalnızca gelişmiş ülkelerde bulunan karmaşık bir geri dönüşüm süreci olan organik liflerden ayrılması gerekecek. Ve Endonezya’nın inşaat yönetmelikleri, inşaat malzemelerini karbon emisyonları açısından da yüksek bir maliyete sahip olan beton, tuğla, ahşap ve seramikle sınırlandırıyor.
Almanya’daki Technische Universität Dresden’den kimyager Christof Schröfl “Atığın başka amaçlar için nasıl kullanılacağını düşünmek mükemmel bir fikir” diyor. Ancak, çocuk bezlerini atıkta ayırma ve sanitize etme konusundaki mevcut zorluklar nedeniyle, binalarda kullanılmış çocuk bezlerini yeniden kullanmanın nihai çevre dostu olma konusunda sınırlar olabileceğini söylüyor. “Tek kullanımlık çocuk bezlerini daha az atılan bir şeyle değiştirmenin yollarını düşünmeye başlamak belki de faydalı olabilir“.
Yazan: İlknur YEŞİLYURT
Alıntılar
Zuraida, B. Dewancker and R.B. Margono. Application of non‑degradable waste as building material for low‑cost housing. Scientific Reports. Published online May 18, 2023
Bir yanıt bırakın